تعیین عوامل مؤثر بر سطح رفتاری ورزش همگانی دانشگاه‌های دولتی ایران

ورزش همگانی یا ورزش برای همه، بخش عمده‌ای از ورزش است که با سلامتی و نشاط جامعه ارتباطی نزدیک دارد و بسیاری از کارکردهای اساسی ورزش در آن خلاصه می‌شود. پژوهش حاضر به‌لحاظ ماهیت و محتوای کاری، توصیفی و ازنوع پیمایشی است. جامعة آماری این پژوهش شامل اساتید، اعضای هیئت‌علمی دانشکده‌های تربیت‌بدنی، مدیران و کارشناسان تربیت‌بدنی دانشگاه‌های دولتی کشور به‌تعداد 450 نفر بود. با استفاده از جدول مورگان، حجم نمونه 219 نفر به‌دست آمد. نمونه‌گیری به‌صورت‌ تصادفی متناسب با حجم نمونه انجام شد. برای جمع‌آوری داده‌های موردنیاز، از پرسش‌نامة محقق‌ساخته‌ای مشتمل بر 22 گویه و برپایة مقیاس پنج رتبه‌ای لیکرت استفاده شد. برای به‌دست‌آوردن روایی پرسش‌نامه، از روایی محتوایی و روایی سازه و برای بررسی پایایی آن، از آلفای کرونباخ استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که مدل پیشنهادی سطح رفتاری ورز ش همگانی دانشگاه‌های دولتی ایران، برای نتیجه‌گیری درمورد روابط متغیرها از ارزش و اعتبار کافی برخوردار بود. افزون‌براین، عوامل جمعیتی، روان‌شناختی، رفتاری و ساختاری، بر سطح رفتاری توسعة ورزش همگانی دانشگاه‌های دولتی تأثیر مثبت و معناداری داشتند. ازلحاظ شدت‌ تأثیر نیز به‌ترتیب، عوامل ساختاری، رفتاری، روان‌شناختی و جمعیتی قرار داشتند؛ بنابراین، سطح رفتاری توسعة ورزش همگانی را می‌توانبراساس یک مدل کلی ترسیم کرد.